HAMON

I.

HAMON

Iovis cogn. qui in arena putatur inventus, quae Graece hoc nomine ἄμμος appellatur: Ei cornua affiguntur arietis, a genere pecoris, inter quod inventus est. Mela de Cyrenaica, l. 1. c. 8. In ea Ammonis oraculum, Plin. l. 5. c. 5. Mirum autem est, Ammonis oraculum poni ab omnibus fere Graecis Latinisque in Cyrenaica, et vicinum ipfis Cyrenis; cum tot intersint gentes, et quadringentis, ut ipsi fatentur, dister ad ea milibus. Sed varie accipitur Cyrene, vel Cyrenaica. Saepissime enim ponitur pro Pentapolitana provincia. Modo vero multo latius id vocabulum pater, accipiturque pro ea regione, quam sub hoc nomine Ptol. describit. Cum vero quam latissime sumitur Cyrenaica; tum comprehendit omne id, quod a Syrti Maiore usque ad Aegyptum extenditur. Itaque sub hoc nomine veniunt tota Marmarica, et Libya exterior. His contrarii sunt illi, qui totum hunc tractum Marmaricam vocant, ipsamque etiam in ea collocant Cyrenaicam. In situ Ammoniaci templi non minor est auctorum discrepantia. Nonnulli enim proxime Syrtibus, quidam in Garamantum regione, alii alibi esse inquiunt. Mirus vero Geographus est Lucan. qui modo in Marmarica, modo ad Syrtin maiorem inter Leptin et Berenicen, modo vero apud Garamantas templum hoc collocat, uti Civ. Bell. l. 9. v. 511.

Ventum er at ad templum, Libycis quod gentibus unum

Inculti Garamantes habens: stat certior illic

Iuppiter, ut memorant, sed non ut fulmina vibrans,

Aut similis nostro, sed tortis cornibus Ammon.

Ita Voss. emendat hos versus ex antiquissimis membranis, ubi vulgo, Stat corniger illic, quod ineptum isto loco, cum sequatur statim, sed tortis cornibus Ammon. Certior autem Iuppiter vocatur Ammon, quia utinquit Arrian. l. 3. Α᾿τρεκὲς ἐλέγετο εἶναι τὸ μαντεῖον Α῎μμωνος. Plures vero, uti diximus, Oraculum istud in ipsa putarunt esse Cyrenatca, cum tamen neque imperium, neque nomen Cyrenensium unquam eo pertigerit. Sed nisi fallor, quia Cyrenenles hunc praecipue Deum colerent, ac sibi solis cultum eius attribuerent, factum est, ut in Cyrenaica templum eius esse multi existimarint. Pindari eruditus Scholiastes idem fere sensisse videtur ad Odam 4. Pyth. ubi Cyrene collocatur Διὸς εν Α῎μμωνος θεμεθλοις. Haec enim annotavit ad istum locum, Πῶς τὴν Κυρήνην τȏυ μαντείου πλησίον εἶναί φησι; ἀπέχει γὰρ ἱκανοῖς ςταδίοις. Α᾿λλὰ ῥητέον ὄτι πᾶϚα ἡ χώρα ἀφιέρωται τῷ θεῷ. Hinc est, quod in multis Cyrenaeorum nummis imago Ammonis compareat. Nic. Loydius, Eius effigiem post exstinctam Cyrenis Battiadarum familiam, in Cyrenensium nummis, una cum Silphii caule sculpi coepisse, diximus supra, in voce Battus. Vide quoque Arietina Cornua. Sed et Hammonis cornu gemma dicta; cuius Solin. meminit c. 27. ubi de Africa Cyrenaica reg. Illic et lapis legitur, Hammonis vocant cornu: nam ita tortuosus est et inflexus, ut effigiem reddat cornu arietini. Fulgore aureo est. Praedivina somnia repraesentare dicitur, subiectus capiti incubantium. Ad quem locum vide Salmas. p. 350. et seqq. ubi etiam de arbore Hammoniacum stillante varia.

II.

HAMON

civitas Nephthali. 1. Par. c. 6. v. 76. Ios. c. 19. v. 28.